ในวันที่โลกทั้งใบฝากความหวังไว้บนไหล่ของแม่คนหนึ่ง

“แม่ฟูลไทม์” ในบางครั้งอาจลังเลในคุณค่าและรู้สึกสูญเสียตัวตนไป โดยเฉพาะในวันที่จิตใจหวั่นไหวทั้งจากตนเองและคำพูดของผู้อื่น

#ในวันที่โลกทั้งใบฝากความหวังไว้บนไหล่ของแม่คนหนึ่ง 

วันนี้ #มัมมี่Bชวนเมาท์ ได้มีโอกาสดูภาพยนตร์เกาหลีเรื่อง #คิมจียองเกิดปี82 แล้วรู้สึกว่าได้ข้อคิดในแง่มุมของการเป็นแม่มากมาย เลยอยากจะมาแชร์ข้อคิดที่ได้ และชวนแม่ๆ ที่ดูเรื่องนี้ มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันค่ะ

**Spoiler Alert บทความนี้มีการเปิดเผยเนื้อหาภาพยนตร์**

”คิมจียอง“  เกิดในสังคมที่มองว่าชายเป็นใหญ่ ผู้ชายนั้นมักจะมีสิทธิมากกว่าผู้หญิง จียองเป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่มีความฝัน เธอใฝ่ฝันอยากที่จะเป็นนักเขียน แต่สุดท้ายเมื่อเรียนจบ จียองเลือกที่จะทำงานบริษัทเพื่อหาเงินจุนเจือครอบครัว เธอตั้งใจทำงานอย่างมากและอยากที่จะเติบโตก้าวหน้าในงานที่ทำ 

ตัวตนของ “จียอง“ ค่อยๆเลือนหายไปในวันที่เธอเป็นแม่ 

“แม่ของยองอา” เมื่อมีลูกใครๆ ต่างพากันเรียกเธอแบบนี้ 

จียองเสียสละตัวเอง ทิ้งตัวตนและความฝัน ยอมทิ้งหน้าที่การงานที่เธอรักที่สุดเพื่อมาเป็นแม่บ้านดูแลลูกและครอบครัว ภายนอกดูเหมือนทุกอย่างไปได้ด้วยดี สามีเองก็รักและเอาใจใส่เธอกับลูกมาก

จียองเป็นทั้งลูก เป็นภรรยา เป็นสะใภ้ที่ดี เป็นแม่ที่ดีที่สุด ทำทุกหน้าที่ได้ดีตามความคาดหวังของผู้อื่น อย่างเดียวที่เธอไม่เคยได้มีโอกาสทำคือการเป็น “ตัวของเธอเอง ”

วันหนึ่งสามีของเธอพบว่า จียองมีอาการป่วย เธอซึมเศร้า ไม่มีความสุข มีหลายบุคลิกและมักพูดจาเป็นคนอื่น สามีจึงพยายามพูดคุยเพื่อให้เธอไปพบจิตแพทย์ 

ในวันที่ตั้งใจจะมีลูก การวางแผนครอบครัว คือสิ่งสำคัญที่สุด ต้องมีการวางแผนทั้งในด้านการเงิน เวลา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเลี้ยงดูลูก ทั้งพ่อและแม่ต้องวางแผนร่วมกัน

”แม่ทำงาน“ มักจะกังวลและรู้สึกผิดที่ตัวเองไม่มีเวลาให้ลูกอย่างเต็มที่ ว้าวุ่นใจจนในบางครั้งกระทบกับทั้งงานและครอบครัว

”แม่ฟูลไทม์“ ในบางครั้งอาจลังเลในคุณค่าและรู้สึกสูญเสียตัวตนไป โดยเฉพาะในวันที่จิตใจหวั่นไหวทั้งจากตนเองและคำพูดของผู้อื่น 

เราไม่สามารถได้ทุกสิ่งตามที่ต้องการ ทุกทางเลือกนั้นมีทั้งสิ่งที่ได้มาและมีสิ่งที่ต้องแลกไปเสมอ เลือกทางที่ดีที่สุดสำหรับเรา อย่าเปรียบเทียบตัวเองกับแม่คนอื่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับแม่ที่เลือกกันคนละทาง อย่าเลือกที่จะเสียสละตัวเอง หากทางเลือกนั้นนำมาซึ่งความทุกข์และเจ็บปวด 

เราสามารถเป็นแม่ที่ดีในแบบของเราได้ ไม่ต้องเป็นแม่ที่ดีที่สุด แต่ดีและเหมาะที่สุดสำหรับครอบครัวเรา เป็นแม่ที่มีจิตใจมั่นคงและมีความสุข  

#เพราะแม่ที่มีความสุขเท่านั้นจึงจะสามารถส่งความสุขและความมั่นคงทางใจให้ลูกได้ 

สังคมอาจมองว่า การเลี้ยงลูกคือหน้าที่แม่ แต่การเลี้ยงลูกนั้นไม่ใช่หน้าที่ของแม่คนเดียว แม่เองก็เหมือนทุกคน ที่ต้องการเวลาพัก ต้องการเวลาส่วนตัวบ้าง ทุกคนในครอบครัว ”โดยเฉพาะพ่อ“ ต้องมีส่วนร่วมและช่วยแม่ 

ความเอาใจใส่ กำลังใจจากคนรอบข้างโดยเฉพาะจากพ่อ คือ สิ่งที่สำคัญ คำบอกรัก ห่วงใย ขอบคุณและคำชื่นชม เพียงเท่านี้ก็อาจทำให้แม่รู้สึกดีและมีพลังมากแล้ว

คนรอบข้างเองไม่ควรก้าวก่ายหรือตัดสินครอบครัวผู้อื่น ไม่ควรพูดหรือแสดงการกระทำที่ลดทอนกำลังใจใครโดยอาจตั้งใจหรือไม่ก็ตาม ภายใต้คำว่า “ความหวังดี” เพราะเราไม่ได้ยืนจุดอยู่เดียวกันกับเขา สิ่งที่เราทำได้คือการสนับสนุน ช่วยเหลือ หรือเป็นผู้รับฟังที่ดีไม่ตัดสินถูกผิด ให้คำแนะนำเมื่อต้องการและคอยให้กำลังใจพวกเขาเท่านั้น

หมั่นทบทวนตัวเอง ในวันที่ใจและกายของแม่ไม่ไหวขอให้ยอมรับ ให้สัญญาณขอความช่วยเหลือจากคนรอบข้าง หรือปรึกษาผู้เชี่ยวชาญเพื่อให้คำแนะนำ

สุดท้ายเพราะจียองมีสามีที่ดี มีครอบครัวและคนรอบข้างที่ดี รักและเข้าใจ ช่วยเหลือประคับประคองเธอ ทำให้จียองเข้มแข็ง ยอมรับปัญหาปรึกษาจิตแพทย์สามารถก้าวข้ามผ่านพ้นปัญหาไปได้และได้ใช้ “ชีวิตแม่ในแบบของเธอ” อย่างมีความสุขในที่สุด 

Netpama ขอเป็นกำลังใจ เป็นส่วนหนึ่งในการสร้างความสุขให้กับคุณแม่ทุกท่านนะคะ สำหรับแม่ที่ต้องการผู้ช่วยในการเลี้ยงลูกในเชิงบวก สามารถมาเรียนรู้หลักการเลี้ยงลูกเชิงบวกโดยไม่มีค่าใช้จ่ายได้ที่ www.netpama.com ค่ะ  ♥️